Prawo restrukturyzacyjne
podstawowe założenia
Prawo restrukturyzacyjne reguluje zasady zawierania przez dłużnika układu z wierzycielami w jednej z czterech procedur: samodzielnego zbierania głosów, przyspieszonego postępowania układowego, postępowania układowego oraz sanacji. Celem prawa restrukturyzacyjnego jest uniknięcie upadłości dłużnika, jako zjawiska niepożądanego zarówno z punktu widzenia samego dłużnika, jak i wierzycieli, a także całej gospodarki, w tym rynku pracy.
Pierwszeństwo prawa restrukturyzacyjnego przed prawem upadłościowym znajduje swój wyraz w ogólnej zasadzie nakazującej sądowi upadłościowemu wstrzymanie rozpoznania wniosku o upadłość do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia wniosku restrukturyzacyjnego.
Cele i instrumenty
restrukturyzacji
Instrumenty prawa restrukturyzacyjnego służą takiemu ukształtowaniu procesu restrukturyzacji, aby ochrona dłużnika przed upadłością odbywała się z poszanowaniem słusznych interesów wierzycieli.
Prawo restrukturyzacyjne przewiduje cztery różne postępowania restrukturyzacyjne, przeznaczone dla dłużników w różnej sytuacji i oferujące im zróżnicowany zakres instrumentów – zarówno w zakresie ochrony przed wierzycielami, jak i ułatwień w przeprowadzeniu naprawy przedsiębiorstwa.
Zawarcie układu
Celem restrukturyzacji jest zawarcie układu. Układ zawierany jest w procedurze głosowania, które prowadzi do ustalenia, czy wymagana ustawą większość wierzycieli popiera propozycje zmiany stosunków cywilnoprawnych w sposób opisany w układzie.
Do przyjęcia układu konieczne jest uzyskanie dwóch większości:
większości kapitałowej – 2/3 liczonych kwotowo, tj. suma wierzytelności wierzycieli popierających układ w stosunku do sumy wszystkich wierzytelności głosujących wierzycieli,
większości osobowej – ponad 50% wszystkich głosujących wierzycieli.
Te większości obowiązują w przyspieszonym postępowaniu układowym, układowym i sanacyjnym.
W przypadku samodzielnego zbierania głosów oraz układu częściowego wymagane jest poparcie ponad 50% wszystkich uprawnionych do głosowania wierzycieli, dysponujących 2/3 kapitału przysługujących im wierzytelności. W tym wypadku szanse na zawarcie układu znacząco maleją, gdyż każdy bierny wierzyciel jest traktowany jako przeciwny układowi.
Spis wierzycieli
i zaskarżanie decyzji
Charakterystykę energetyczną budynku , a więc dane dotyczące zapotrzebowania energii na cele ogrzewania i wentylacji, zaopatrzenia w ciepłą wodę , klimatyzacji oraz oświetlenia . Określenie klasy jakości energetycznej budynku w przyjętej skali, Wskazania dotyczące możliwości wprowadzenia usprawnień, które mogłyby podnieść klasę jakości budynku. Świadectwo stanowi zabezpieczenie przed ewentualnymi nieujawnionymi wadami kupowanego czy wynajmowanego budynku. Przewiduje się , że w warunkach działającego systemu ocen energetycznych – potencjalny nabywca budynku wraz z ofertą cenową może przeanalizować świadectwo energetyczne, na podstawie którego może poznać jakość techniczną budynku i koszty zużycia energii na jego użytkowanie. Tak np. może być oferowany budynek o niskiej cenie sprzedaży, ale o miernej klasie energetycznej, czyli o wysokich kosztach eksploatacji , oraz budynek o wyższej cenie sprzedaży , ale o klasie energetycznej charakteryzującej wysoką jakość czyli o niskich kosztach eksploatacji. Nabywca ma pełny obraz jakości tych budynków i nie czekają go tu nieprzewidziane trudności i koszty, które mogłyby wystąpić, gdyby nie dysponował danymi zawartymi w świadectwie. Może podjąć racjonalna decyzję o wyborze kupowanego budynku, biorąc pod uwagę czy dla niego ważniejsza jest kwota do zapłacenia w chwili nabycia domu czy też poziom przewidywanych wieloletnich wydatków eksploatacyjnych.
Skutki przyjęcia
i zatwierdzenia układu
Układ przyjęty przez wierzycieli odpowiednią większością głosów podlega zatwierdzeniu przez sąd. Po uprawomocnieniu się postanowienia sądu układ wiąże wszystkich wierzycieli – zarówno tych, którzy głosowali za, jak i przeciw, a także tych, którzy nie wzięli udziału w postępowaniu.
Zawarty i zatwierdzony układ powinien być przez dłużnika wykonywany zgodnie z jego treścią.
W razie nadzwyczajnej zmiany stosunków ekonomicznych dłużnika układ może zostać zmieniony w drodze kolejnego głosowania wierzycieli.
Jeżeli dłużnik nie wykonuje układu, może on zostać uchylony na wniosek każdego z wierzycieli lub nadzorcy wykonania układu. W przypadku ogłoszenia upadłości przed uchyleniem układu – układ zostaje uchylony z mocy prawa, a wszystkie wierzytelności wracają do pierwotnego kształtu, pomniejszone jedynie o dokonane spłaty.
Ochrona wierzycieli
Ochronie wierzycieli na wypadek umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego lub niezatwierdzenia układu służy instytucja uproszczonego wniosku o ogłoszenie upadłości. Zapewnia ona płynne przejście z procedury restrukturyzacyjnej do upadłościowej.
Rodzaje postępowań restrukturyzacyjnych
Poszczególne postępowania restrukturyzacyjne różnią się zakresem ingerencji państwa w stosunki cywilnoprawne między dłużnikiem a wierzycielami, a także kontrahentami niebędącymi wierzycielami. Zasadą jest, że im większy zakres ochrony dłużnika przed wierzycielami i ingerencji prawa restrukturyzacyjnego, tym większe ograniczenia w swobodzie dysponowania majątkiem w trakcie postępowania.
Postępowanie o zatwierdzenie układu (samodzielne zbieranie głosów)
W tym trybie, na etapie przygotowania wniosku i głosowania wierzycieli, prawo restrukturyzacyjne nie chroni dłużnika przed egzekucją i nie daje mu żadnych uprawnień do zmiany stosunków cywilnoprawnych inaczej niż treścią układu.
Dłużnik zachowuje pełnię swobody dysponowania majątkiem, a nadzorcę układu wybiera samodzielnie.
Przyspieszone postępowanie układowe
i postępowanie układowe
W tych postępowaniach dłużnik zachowuje zdolność do dokonywania czynności w granicach zwykłego zarządu. Ochrona przed wierzycielami obejmuje jedynie wierzytelności objęte układem.
Dłużnik może wpływać na wybór doradcy restrukturyzacyjnego powoływanego do funkcji nadzorcy sądowego za zgodą wierzycieli reprezentujących co najmniej 30% ogółu wierzycieli.
Postępowanie sanacyjne
W postępowaniu sanacyjnym ochrona przed egzekucją jest pełna – żadnemu wierzycielowi, nawet zabezpieczonemu lub uprzywilejowanemu, nie przysługuje prawo prowadzenia egzekucji z majątku dłużnika.
Zarząd nad majątkiem jest co do zasady odbierany dłużnikowi i przekazywany zarządcy powołanemu przez sąd.
Postępowanie sanacyjne jako jedyne umożliwia dłużnikowi:
zwolnienie pracowników objętych ochroną prawa pracy,
odstąpienie od niekorzystnych kontraktów,
sprzedaż składników majątku ze skutkiem jak w postępowaniu upadłościowym (tj. wolnych od obciążeń rzeczowych, np. hipoteki czy zastawu rejestrowego).
Jakub Wit Taborski
32 – 500 Chrzanów, ul. Sądowa 4B
tel: 693 380 455
32 753 90 90
e mail: jwtk@interia.pl
REGON: 120298736
PKO BP: 38 1020 2384 0000 9402 0065 9417
NIP: 628-188-00-87 | REGON: 120298736 | PKO BP: 38 1020 2384 0000 9402 0065 9417